OMILIJE U BOJI – izložba radova Gorana Jovića

Izložba naziva OMILIJE U BOJI  otvorena je u srijedu, 21.decembra 2016. u dvorani biblioteke i moći će se pogledati do 30. januara 2017. godine.

 

Završetak ovogodišnjih aktivnosti zagrebačke biblioteke SKD-a ‘Prosvjeta’ obilježen je 21. decembra otvaranjem izložbe radova Gorana Jovića, uglednog ikonopisca i profesora zidnog slikarstva na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu koju se može razgledati do kraja januara 2017. godine. Osim autora, o izloženim radovima govorili su voditeljica biblioteke Snježana Čiča i arhimandrit Danilo Ljubotina, koji je težište stavio na značenje ikone i istorijat njenog nastajanja.
– Goran Jović je izlagao više puta samostalno i grupno u zemlji i inostranstvu – rekla je Čiča, ističući da je Jović pored ikonostasa i mozaičkih kompozicija u brojnim hramovima, a u koje spada i onaj sv. Spiridon u Peroju, u Istri, imao i značajan udio u oslikavanju kripte hrama sv. Save u Beogradu.
– Ikona je uvažavanje nevidljivog i pretvaranje u vidljivo – rekao je o. Danilo, podsjetivši da se od 4. do 8. vijeka vodila često i krvava borba između zagovornika i protivnika oslikavanja svetaca i prizora iz Biblije.
– Prvi oslikani simbol hrišćanstva bile su ribe, a protivnici ikona (ikonoklasti) svoj su stav obrazlagali jednom od Božjih zapovijedi prema kojoj se ne treba činiti idole onome kome se klanja. Bilo je pitanje kako predstaviti ono što nije vidljivo, ali Isus Hrist, Bogorodica i svetitelji su mogli biti predstavljeni jer su bili viđeni, od Vitljema i hristovog rođenja nadalje – odgovorio je o. Danilo.
S Jovićem smo razgovarali o nastanku izloženih radova.
– Predstavljene su dve grupe radova: originalni radovi na malim formatima i fotografije radova iz hrama sv. Save. Radovi u originalu su takođe podeljeni u dve grupe: ikone rađene u tehnici jajčane tempere na dasci i male freske u freskotehnici rađene na malim pokretnim nosačima gdje je predstavljeno naše tradicionalno slikarstvo u al fresko tehnici na svežem krečnom malteru – kazao je Jović.
– Lični kreativni izraz jeste kao lična molitva u kontekstu hrišćanskog kolektiviteta i zajednice crkvene umetnosti u kojima je sve ostalo u kanonu, a gde sam istraživao likovne elemente i problematike u okviru tradicionalne likovne umetnosti. U freskama je posebna pažnja posvećena portretima. Naime, svi radovi su originalni i lični, iako su rađeni su osnovu predanja – dodao je on.
Objasnio je da su na fotografijama radovi u kripti rađeni od 2013. do oktobra ove godine.
– U prostoru najvećeg pravoslavnog hrama na Balkanu predstavljen je originalni pristup tradicionalnom vizantijskom slikarstvu. Radovi su krenuli konkursnom izložbom u oktobru 2012. godine, kad su od preko 60 autora izabrane tri ekipe. Komisija je neprekidno pratila radove na hramu, a nju su činili profesori s Filozofskog i Bogoslovnog fakulteta i Fakulteta likovne umetnosti, kao i predstavnici SPC-a – rekao je Jović.
Naglasio je da ikona ima vrlo duboku poetsku, likovnu i prije svega dogmatsku strukturu.
– Ona počiva na ovaploćenju Isusa i to je baza kojom se ukida idolopoklonički odnos prema umetnosti koji je postojao pre pojave hrišćanstva – kazao je i objasnio da je kanon informativno-obavezujući okvir koji opisuje scene i simboliku, koju je Crkva razvila kao proizvod svog duhovnog iskustva.
– Ljudi smatraju da je ikona vrlo zatvorena vrsta umetnosti i sami umetnici beže od nje jer je ona kanon. Ona je simbolizam pre simbolizma, kubizam pre kubizma, savremena umetnost pre savremene umetnosti… Po rečima profesora Lazara Trifunovića, ona je u suštini savremena umetnost; pa egipatska freska i vizantijska ikonografija imaju više sličnosti nego šta čovek može da pomisli – zaključio je ikonopisac.

Nenad Jovanović

izvor: Portal Novosti

foto: Jovica Drobnjak